Skip to main content

94 - Op huwelijksreis met Buddy Holly

 
 
 
1957 was een goed jaar voor Buddy Holly, een jonge zanger uit Lubbock in het noordwesten van Texas. Als zanger van de Crickets, maar ook als soloartiest, bereikte hij in dat jaar de Amerikaanse top tien met songs als ‘That’ll be the day’, ‘Oh Boy’ en ‘Peggy Sue’. Het laatste liedje was een ode aan Peggy Sue Gerron (geb. 15 juni 1940), afkomstig uit Olton, niet ver van Lubbock.
   Het met een ghostwriter geschreven boek Whatever happened to Peggy Sue (2008) ving aan met: “Ik begon een dagboek bij te houden tegen de tijd dat ik de verloofde werd van Jerry Allison, de drummer van de Crickets. Hij trok me in de wereld van de rock & roll in 1957. Regelmatig schreef ik in het dagboek. Dat gaf me een gevoel van veiligheid in een wereld die voor mij zeer snel veranderde. Ik kon gevoelsmatig nauwelijks bijhouden wat er allemaal gebeurde. Dit boek is het resultaat van wat ik zelf opgetekend heb en wat ik me nog van die dagen herinner”.
   Een onverwacht en uniek inkijkje in het leven van een artiest als Buddy Holly en de beginjaren van de popmuziek...
 
 
     
omslag boek
 
 
 
Peggy Sue hoort ‘Peggy Sue’
 
 
Jerry Allison, Buddy Holly en Peggy Sue Gerron hadden al iets met elkaar toen Buddy en de Crickets nog niet waren doorgebroken op de hitlijsten. Daar leek een einde aan te komen: Peggy Sue ging studeren in Sacramento, ver weg in Californië. Maar toen ze in het najaar van 1957 op haar logeer-adres arriveerde hoorde ze: “Jerry heeft gebeld”. Op 18 oktober zouden de Crickets in Sacramento optreden. “Ze waren op toernee met artiesten van wie ik de platen voortdurend draaide op mijn pick-up: Eddie Cochran, Frankie Lymon, Paul Anka, Clyde McPhatter, Buddy Knox, Jimmy Bowen, de Drifters en Bobbettes”. De samenstelling van de ‘Show of Stars’ was bij elk optreden weer anders. De drummer van de Crickets, achttien jaar jong, nodigde haar persoonlijk uit voor het optreden.
   “Het was gek om Buddy Holly en de Crickets in de advertenties te zien staan. Wat een vreemde spelling, zei ik tegen mijn moeder. Buddy heette toch Holley en niet Holly. Ze vertelde me dat platenmaatschappij Decca de naam Holley per vergissing als Holly had afgedrukt. Buddy had het maar zo gelaten. Door die fout had hij een artiestennaam aangenomen”.
 
Peggy Sue was behoorlijk zenuwachtig. Zou je niet. “Ik stak steeds nieuwe sigaretten op toen ik naar het Memorial Auditorium reed. Jerry had me nog nooit met lang haar gezien. Ik hoopte maar dat hij dat leuk zou vinden. Na aankomst borstelde ik mijn haar nog eens en bracht nog wat oranje-kleurige lipstick aan. Die paste bij mijn cashmere rok en sweater. Bij de achteringang zag ik een man op me af komen lopen, steeds harder. Het was Jerry. Wat zag hij er volwassen uit. Ik ging ook steeds harder lopen, recht in zijn open armen. Hij tilde me letterlijk van de grond. ‘Ik was bang dat je niet zou komen’, zei hij opgelucht”.
   Peggy Sue zag en hoorde Chuck Berry ‘Maybelline’ en ‘Rock & Roll Music’ uitvoeren. Daarna LaVern Baker met ‘Jim Dandy’ en ‘Tweedle-Dee’ en vervolgens Fats Domino. En toen werden de Crickets aangekondigd. Na ‘That’ll be the day’ en ‘Oh Boy’ pakte Buddy Holly de microfoon: “Vanavond is een bijzondere show. Het volgende nummer spelen we voor een speciale persoon’. Hij keek over zijn schouder naar de band en begon te tellen, ‘Een, twee’... Ik hoorde ‘If you knew Peggy Sue, then you’d know why I’m so blue, oh Peggy, my Peggy Sue-u-u-u’. De schreeuwende menigte had er absoluut geen idee van wie ik was. Voor mijn gevoel keek de hele wereld naar me. Ik was zeventien. In gezelschap deed ik er alles aan om niet op te vallen. Ik was hartstikke verlegen op dat moment. Mijn hart bonsde. Mijn wangen stonden in brand. Alle mensen om me heen gingen tekeer. Steeds weer opnieuw zongen ze mijn naam. Ik zakte in mijn stoel in elkaar. Ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht. Wat hebben jullie me allemaal aangedaan schreeuwde ik van binnen”.
   Als je Peggy Sue mag geloven was dit de eerste keer dat ze de hit ‘Peggy Sue’ hoorde. Waar of niet, het optreden in Sacramento maakte begrijpelijkerwijs een verpletterende indruk op haar. Het duurde niet lang of de drummer en het jonge meisje gingen met elkaar. Op 22 juli 1958 werd Peggy Sue, in haar eigen woorden: Mrs. Jerry I. Allison.
 
 
Peggy Sue wordt Mrs. Allison
 
 
Zo vanzelfsprekend was het huwelijk van Peggy Sue en Jerry nu ook weer niet. Zij was katholiek en hij doopsgezind. Een formeel kerkelijk huwelijk leverde niets dan problemen op bij de families Gerron en Allison. Jerry kwam met een oplossing. Hij had een oom in Honey Grove (noordoost Texas). Die was methodist en dominee. Jerry stelde voor om er met z’n tweeën vandoor te gaan en zonder verdere familie in Honey Grove te trouwen. Peggy Sue had er grote moeite mee, maar liet zich overreden.
   “Jerry maakte alle afspraken met zijn oom. We zouden op de avond van dinsdag 22 juli in het huwelijk treden. Op 21 juli, nadat mijn ouders naar hun werk gegaan waren, vulde ik mijn nieuwe Samsonite-koffer. Ik bedacht wat ik tijdens de ceremonie ging dragen. Ik koos voor de afstudeerjurk die grootvader voor me had gekocht. Voor mijn gevoel was grootvader op zo’n belangrijke dag op die manier toch een beetje bij me. Ik zou ook de nieuwe hoed dragen die moeder voor me gekocht had, mijn witte pumps en mijn lange witte handschoenen. Voor vader en moeder maakte ik een brief waarin ik uitlegde wat we gingen doen. We zouden hen bij aankomst in Dallas bellen. Ik vertelde dat de ouders van Jerry ook niet bij het huwelijk aanwezig zouden zijn. Zo hadden we een oplossing voor het probleem in welke kerk we moesten trouwen. Ik eindigde met: ‘I love you both with all my heart. Your loving daughter’. De brief legde ik midden op de keukentafel”.
 
Bij aankomst bleek dat de ouders van Jerry toch van de partij waren. Bovendien was de ceremonie zeer simpel. Er waren geen versnaperingen en geen huwelijkstaart. Er werden nog snel wat foto’s gemaakt. “Everyone started throwing rice and we left for our honeymoon”. Erg gelukkig voelde Peggy Sue zich niet. Eerder het tegendeel.
   De huwelijksnacht bracht het jonge echtpaar in Dallas door. “Nu moeten we mijn ouders bellen”, zei Peggy Sue de volgende ochtend tegen Jerry. In plaats daarvan legde deze telefonisch contact met Buddy Holly. Na een kort gesprek zei Jerry, aldus is in het boek van Peggy Sue te lezen: “Ja. Ze is hier. Waarom? Okay. Je kunt met haar praten”.
   “Jerry gaf me de telefoon in handen. Buddy zong een paar maten van ‘Peggy Sue’. Hij kon nauwelijks geloven dat ik met hem getrouwd was. Hoe voelt het om getrouwd te zijn vroeg hij me. ‘I couldn’t just blurt out that I thought I’d make the biggest mistake of my life’”, liet de jonge bruid later afdrukken.
   De leider van de Crickets was ouder dan het bruidspaar. Op 7 september zou hij al 22 jaar worden. In New York had de zanger Maria Elena Santiago ontmoet. Die was op 20 december 1932 in Puerto Rico geboren. Op 25-jarige leeftijd werkte ze nog maar een paar weken als receptioniste bij uitgeverij Peer Music toen de twee met elkaar kennis maakten. Bij het eerste gezamenlijk uitje vroeg hij om haar hand. Op 15 augustus, nog geen maand na het huwelijk van Jerry en Peggy Sue, zouden ze in Lubbock trouwen.
 
Aan Peggy Sue in Dallas stelde Buddy voor: “Luister naar me. Vergeet jullie honeymoon. Ik wil dat jullie meteen naar Lubbock terugkomen. Dan maken we samen een plan. Waar wil je heen?”
   Peggy Sue: “Ik wil naar een plek waar het warm is. Met water en een strand”.
   Buddy: “Ik ga iets reserveren in Acapulco. We zijn dan wel niet tegelijkertijd getrouwd, maar we gaan wél samen op huwelijksreis. Ik vind dat we de beste honeymoon moeten hebben die we ons financieel kunnen veroorloven. We hebben geld genoeg. Maria zal pas over een paar weken in Lubbock aankomen. Dan trouwen we meteen en dan gaan we met z’n vieren naar Mexico”.       
  
 
Buddy Holly trouwt met Maria Elena
 
 
Peggy Sue en Jerry woonden voorlopig in bij de familie Allison. Op dinsdag 12 augustus 1958 ging de telefoon. Jerry nam op. “Buddy haalt Maria op van het vliegveld en dan komt hij hier”, hoorde Peggy Sue. “Hij wil dat jullie met elkaar kennis maken”. Een paar uur later verscheen de lichtblauwe Lincoln Continental van de popster in de oprijlaan.
   “Zodra ik Maria zag raakte ik in paniek. Waarom had ik geen jurk aangetrokken of op zijn minst lipstick opgedaan. Maria zag er uit als een carrière-vrouw in New York, tot in de puntjes gekleed en opgemaakt. Toen ze naast Buddy stond was duidelijk dat ze een stuk ouder was en zich ook zo gedroeg. Ze zag er een beetje uit als Echo McGuire, zijn vroegere vriendinnetje. Ik moest erg mijn best doen Maria te verstaan, met haar Puerto Rico-accent”.
   Buddy vroeg Peggy Sue nadrukkelijk om met Maria Elena te gaan winkelen in Lubbock. De aanstaande bruid had namelijk nog geen trouwjurk. En dat terwijl ze drie dagen later met Buddy in het huwelijk zou treden. De bruidegom betaalde. “Alles had ze nodig: een trouwjurk, hoed, lingerie, jurken voor Acapulco. Ik was achttien en Maria was, schatte ik, ongeveer vijfentwintig. Ik keek haar aan en bedacht: waarom koopt Buddy dit allemaal voor jou. Het zou niet bij me opgekomen zijn zoiets aan Jerry te vragen”.
 
Op 15 augustus kwam Buddy aan het eind van de morgen nog bij Peggy Sue en Jerry op bezoek. Op zijn motor. Hij maakte duidelijk dat het huwelijk een informeel karakter had. “Jerry hoeft geen stropdas om”. Peggy Sue was het niet met de zanger eens. “Dit is een belangrijke dag. Jerry zal hem wel degelijk dragen. Ga naar huis en kleed je zoals het hoort”.
   “Is mijn zwarte pak goed genoeg?”, vroeg Buddy aan Peggy Sue.
   “Ja, geweldig. We zien je straks bij het huwelijk”.
   Buddy en Maria Elena trouwden in het ouderlijk huis van de familie Holley. Ze kwamen met z’n allen bij elkaar: Joe B. Mauldin (van de Crickets), Buddy’s broers Larry en Travis, en zijn zus Pat. “Buddy lachte meer dan ooit, maar er zat een zenuwachtig trekje in. Maria was rustig, ze glimlachte. Maria zag er bedeesd en nerveus uit vond ik”. De ceremonie duurde maar even. Aan het einde legde Jerry Allison een plaat van Buddy Holly op de platenspeler, ‘Now we’re one’: “And now we’re one and I love you so. Hold me tight, never let me go. Make the feeling run up my spine. You know I’m yours and you are mine. Now that we’re married baby, we don’t have to worry. Now we’re one”. De huwelijksvoltrekking werd in zekere zin afgesloten door het afspelen van een grammofoonplaat.
 
 
94 - Holly huwelijk
15 augustus 1958, huwelijk Buddy en Maria Elena, links: Peggy Sue, rechts: Jerry
 
 
Op reis
 
 
Buddy en Maria trokken al gauw gewone kleren aan. Met z’n vieren stapten ze in een station wagon en reden in één ruk door naar El Paso, op de grens met Mexico. Buddy zat achter het stuur. Jerry en Maria vielen al snel in slaap. De zanger en de echtgenote van de drummer praatten wat met elkaar. Een halve eeuw later waren flarden afgedrukt van wat tijdens de rit aan de orde gekomen zou zijn. “Buddy probeerde allerlei zenders uit onderweg, in de hoop dat ze een van zijn hits zouden spelen. Maar dat gebeurde niet. Het maakte hem een beetje somber dat hij geen singles van de Crickets op de radio hoorde. Als hij een plaatje leuk vond zong hij mee. Hij vertelde me over de liedjes die we hoorden. Eén ervan was de cover die Bobby Darin had gemaakt van Buddy’s ‘Early in the morning’.
   We vroegen ons af waarom de deejays wel de versie van Bobby draaiden maar niet die van hem. ‘Weet je, Peggy Sue, het is niet zeker of onze muziek een blijvende betekenis heeft’. Als hij geen hit in de top 25 had was hij altijd bezorgd dat niemand zijn volgende plaat zou kopen. Ik zei tegen hem: ‘Sommige hits zijn al standaardnummers. Ze zullen nooit vergeten worden’.
   ‘Dat moet dan ‘Peggy Sue’ zijn’, lachte Buddy.
   ‘Niemand kan ‘Peggy Sue’ zingen zoals jij het doet. Rock & roll begint pas. Over tien jaar zullen ze je muziek opnieuw ten gehore brengen’
   ‘Geloof je dat werkelijk?’ vroeg Buddy.
   ‘Onze muziek zal nooit vergeten worden. Die behoort de wereld toe. Buddy, je vertelt me aldoor: als de muziek goed is, geef die dan aan de mensen. Wil je dat ik rijd? Dan kun jij wat slapen?’ Het was ruim zeven uur rijden naar El Paso.
   ‘Nee. Blijf wakker en praat me me’”
   In El Paso had Buddy Holly een hotel geboekt dicht bij het vliegveld. “We nemen van hieruit een taxi. Het is veiliger de auto hier te achter te laten dan op het parkeerterrein van het vliegveld”.
 
Op 16 augustus in El Paso belde Buddy met de kamer van het echtpaar Allison. Of Peggy Sue even bij Maria wilde komen. “We hebben geen haast’, hoorde ze uit haar mond. “Neem een kopje koffie terwijl ik me verder aankleed”. Maria had behoefte aan een praatje. Peggy Sue was verbaasd. “Is dit de zelfde Maria die in Lubbock nauwelijks iets tegen me wilde zeggen?”
   Maria moest iets kwijt: “‘We hadden een geweldige nacht. Buddy is de meest vriendelijke en beminnelijke echtgenoot van de hele wereld. Als maagd was ik een beetje bezorgd hoe het de eerste nacht zou gaan’. Ik verslikte me bijna in mijn koffie. Ik dacht dat ik niet goed werd. ‘Ik wil je iets laten zien’, zei ze. Ze sloeg het bed open. ‘Kijk eens. Het bloed op mijn lakens. Het deed Buddy goed te constateren dat ik nog maagd was’. Ik was sprakeloos. Wat moest ik hierop antwoorden. Ik zette mijn koffie neer en wist nog uit te brengen: ‘Ik ben blij dat jullie het zo goed gehad hebben. Het wordt tijd dat we naar de lobby gaan. We moeten weg’”.
 
 
Acapulco
 
 
94 - Sammy Davis - May Britt
Sammy Davis en May Britt
 
Het viertal moest nog een paar tussenstops maken alvorens ’s avonds in Acapulco te landen. Een auto van hotel Las Brisas stond al klaar. Het was warm en er was geen airconditioning op de kamers. Bij het zwembad kwamen ze een beetje bij. Aan het eind van de avond viel Jerry meteen in slaap. Peggy Sue niet. Hun kamer lag aan het zwembad. De volgende dag zou ze een bikini kopen. Dus die had ze nog niet. Peggy Sue besloot dan maar zo even het water in te duiken. De volgende ochtend werd het viertal om die reden het hotel uitgezet. De rest van hun verblijf logeerden ze in Elcano.
   Veel tijd werd aan het strand doorgebracht. In de verte zagen ze het jacht van een rijke Amerikaanse artiest: Sammy Davis Jr. De zwarte zanger was niet alleen. Hij had de blonde actrice May Britt bij zich aan boord. Van de ober kregen ze de laatste nieuwtjes over het tweetal te horen. “De tijdschriften melden dat ze haar filmcontract gaat verliezen vanwege haar relatie. Zij is Zweeds en blond en ze is nog getrouwd ook. Hij is zwart”. Peggy Sue was van mening dat het voor iemand als May Britt erg makkelijk was om door te breken: “Ze zingt, ze danst, ze acteert”. In de ogen van Peggy Sue was dat genoeg. Buddy met zijn ervaring wist wel beter, moest ze toegeven: “Je bedoelt dat het allemaal zo gemakkelijk lijkt”. Met de nadruk op lijkt.
   Er werd over van alles en nog wat gepraat. Maar nauwelijks over popmuziek. Peggy Sue maakte er althans geen melding van. Wel over religie. Buddy had op dat terrein slechte ervaringen met vriendin Echo, die fanatiek christelijk was. Blijkbaar had die hem voor haar geloof willen ‘bekeren’. Ten koste van de muziek die Buddy maakte. “Een tijdje geleden kwam ik tot de conclusie dat alleen rechtstreeks contact met God belangrijk is. Niet de regeltjes die de mensen gemaakt hebben. Ik begrijp niet hoe een kerk kan geloven dat muziek zonde is. Muziek is een gevoel. Waarom zou dat gevoel niet van God kunnen komen. Niemand kan zien hoeveel ik van God houd. De Baptisten (doopsgezinden) denken dat katholieken geen direct contact met God hebben. Dat de priester het voor hen doet”.
 
 
94 - Echo McGuire
Echo, een eerdere vriendin van Buddy
 
 
Al snel begon het strandleven te vervelen. Er werd heel wat gegeten, gerookt en vooral gedronken. Het woord ‘cerveza’ (bier) lag voor op de tong. In tegenstelling tot Maria en Jerry werden Buddy en Peggy Sue actief. Samen. Peggy Sue wilde wel leren waterskiën. Jerry en Maria niet. Buddy Holly regelde een boot en alles wat er bij hoorde. Met z’n tweeën gingen ze het water op.
   “We cirkelden rond door de baai. We genoten van de witte stranden en groene palmbomen, de bergen ver weg, de vissersboten en het meest blauwe water dat ik ooit gezien heb. De zon ging onder. Het avondlicht leek wel een ansichtkaart. We gingen terug naar het strand voor een cocktail en het diner. Ik vroeg Buddy om een sigaret.
   ‘Natuurlijk, Peggy Sue’.
   ‘Waarom noem je mij altijd bij mijn twee namen?’
   ‘Vanzelfsprekend. Dat is de titel van mijn hit’. Hij begon te lachen. ‘Zullen we ons vanavond mooi aankleden en chique dineren?’”
   Het onderonsje van Buddy en Peggy Sue had hun wederhelften niet onberoerd gelaten. De drummer van de Crickets merkte bij hun terugkomst tenminste op: “Ik zou het niet kunnen uitstaan als jij met Buddy getrouwd was”. Peggy Sue kleedde zich op haar mooist. Maria Elena kwam niet opdagen. Buddy ging naar de kamer, maar kwam alleen terug. “Ze heeft besloten alleen op haar kamer te dineren. En dat terwijl ze wist dat we op haar zaten te wachten. Wat willen jullie eten. We laten onze avond niet bederven”. Het was duidelijk dat de jonge bruid het niet naar haar zin had.
 
 
94 - Acapulco Jet Ski
Jet-skiën in Acapulco
 
 
Uitgaan in Mexico
 
 
Het lijkt erop dat Buddy Holly in Mexico niet herkend werd. Misschien waren er wel geen tv-programma’s met Amerikaanse popmuziek. Het viertal kon dus gewoon uitgaan. “Op dinsdag zagen we een koppel dansen. Zij was lang en blond, hij was een lange Latino, die fantastisch danste. We vroegen de barman of hij wist wie de man was. ‘Natuurlijk. Hij is een beroemde matador’. Nu begrepen we het dansen. De matador liet zijn partner bewegen zoals hij dat met zijn cape in de arena deed. Zelfs de uitdrukking op zijn gezicht en in zijn donkerbruine ogen leek op die van een stierenvechter. Nadat het stel vertrokken was sprong Buddy overeind en begon eveneens als een matador te dansen. In zijn eentje. Maria lachte”.
   Een andere avond lieten ze zich met een taxi naar een nachtclub brengen. “Die zag er Spaans uit met veel marmer, plavuizen en fonteinen die water spoten. ‘De club is een hoerentent die in handen van de Amerikanen is’, hoorden we bij het uitstappen. Buddy lachte en zei: ‘Dat meen je niet’.
   De chauffeur wist wel degelijk waar hij het over had: ‘Iedereen komt hier. Er is levende muziek, een geweldige bar en gezelschap is beschikbaar’.
   Het was er prachtig. De meisjes zagen er Spaans uit. Samen zaten ze aan de bar, in een halve cirkel. Hun kleren waren ouderwets. De club was als een jungle ingericht. Op twee verdiepingen waren kamers. Buddy bestelde drankjes. Maria en hij begonnen meteen te dansen. Jerry en ik stapten eveneens de dansvloer op. De meisjes kwamen allemaal kijken en giechelden”. Na enige tijd wilden Maria en Peggy Sue zich even in de ‘powder room’ terugtrekken. Als die er tenminste was. “Hier?” riep Buddy verbaasd. Die bleek er niet te zijn voor vrouwelijke gasten. Eén van de meisjes nodigde hen echter uit in haar verblijfsruimte. “Bij de entree waren overal spiegels van de grond tot aan het plafond. In de slaapkamer was alles van rood fluweel, tot de vloerbedekking toe. In de badkamer zag ik fluweel met de kleur van goud. Alles zag er schoon uit. Overal waren handdoeken. De zaak liep blijkbaar heel goed. Het meisje zag hoe ik gefascineerd rondkeek en vroeg: ‘Wil je de andere kamers ook zien?’ Bovendien bood ze honderd dollar voor mijn jurk”. Bij terugkomst stond Jerry op en vroeg Maria Elena ten dans. “Buddy stak zijn hand uit en zei, ‘Come dance with me, Peggy Sue’”. Het werd laat die avond.
 
De laatste dagen van hun huwelijksreis brachten ze door in de hoofdstad Mexico. Er moesten cadeaus voor de familie gekocht worden. Maria Elena was volgens Peggy Sue uiterst kooplustig. “Ik dacht dat ze in Acapulco al genoeg had gekocht voor iedere persoon die ze ooit ontmoet had. Maar ze kon maar niet stoppen met kopen. Ooms, tantes, neven, nichten en wie niet meer. Onvoorstelbaar hoeveel familie ze leek te hebben”.
   In een restaurant trad een mariachi-orkest op. “Toen ze aan onze tafel kwamen vroeg Buddy de gitarist of hij ‘Malagueña’ kon spelen. Ik zag hoe Buddy intensief keek hoe de vingers bewogen werden. Zodra het lied voorbij was gooide hij zijn hoofd achterover en riep luidkeels ‘Well, alright’”.
   Op zondag werd er opnieuw gewinkeld. Na de lunch gingen ze naar de arena voor het stierenvechten. Maria Elena genoot. Regelmatig riep ze samen met de meeste Mexicanen: “Olé. Olé!” Peggy Sue walgde. De echtgenotes voelden maar weinig voor elkaar. Het werd er niet beter op de laatste dagen. “Ik vroeg me af hoe we al die spullen thuis konden krijgen. Maria bleef maar doorgaan met kopen in elke winkel. Tafelkleden, servetten, tassen, juwelen”.
 
Buddy Holly zorgde voor een sfeervol afscheid in Mexico City. Hij reserveerde een tafel in een chique eetzaal. “Een fotograaf liep langs de tafels en vroeg of hij een foto van ons vieren mocht maken. Om er geld mee te verdienen. Voor mij hoefde het niet, maar Buddy zei: ‘Geweldig. Die foto hebben we nodig’. We glimlachten toen hij de foto maakte. Bij het vertrek kregen Maria en ik er ieder een.
   De volgende ochtend, woensdag [27 augustus], hadden we een extra taxi nodig vanwege de bagage, cadeaus en souvenirs. Begin van de middag arriveerden we in El Paso. We haalden de auto op en gingen terug naar Lubbock. Buddy reed totdat we moesten tanken. Toen ging ik achter het stuur zitten. Buddy en Maria vielen meteen in slaap. We waren allemaal moe. Bovendien waren we ons bewust dat de honeymoon voorbij was. Hoe zou de toekomst er uit zien?”
 
 
94 - Holly honeymoon Mexico
Mexico City, 26 augustus 1958 (Maria, Buddy, Jerry, Peggy Sue)
 
 
***
 
 
Op 2 februari 1959 trad Buddy Holly op in Clear Lake, Iowa. Jerry, Maria en Peggy Sue waren er niet bij. Op die avond waren ook de nieuwe sterren Ritchie Valens, Dion & The Belmonts en The Big Bopper van de partij. Het was slecht weer in het hoge noorden van de V.S. Ritchie, Buddy en The Big Bopper huurden een vliegtuigje om naar hun volgende optreden te brengen. Kort na middernacht, op 3 februari, stegen ze op. Het vliegtuigje kwam niet ver in de koude nacht. Roger Peterson, een onervaren piloot, stortte samen met hen neer.
   In de meeste biografieën van Maria Elena is te lezen dat ze zwanger was toen haar echtgenoot om het leven kwam. Daarna kreeg ze een miskraam. Geen woord hierover in het boek van Peggy Sue Gerron. Die vertelde daarentegen dat het huwelijk van Buddy Holly een fiasco was. De zanger was al bezig te scheiden van zijn vrouw uit Puerto Rico.
 
Na het overlijden ging Peggy Sue In New York op bezoek bij de weduwe in het apartementen complex Brevoort. Daar bevond zich de recorder van Buddy Holly, zijn gitaar met rode bloemen erop geschilderd en de versterker die hij had meegenomen uit Clovis, New Mexico, waar hij zijn hits in de studio van Norman Petty had opgenomen. “Maria zei: ‘luister naar de songs die Buddy [nog] geschreven heeft’ en zette de recorder aan.
    Toen het derde nummer begon dacht ik dat ik zou sterven. Het was alsof mijn lichaam vergeten was adem te halen toen ik de woorden hoorde: ‘Peggy Sue got married not long ago’. Tranen kwamen in mijn ogen. Ik merkte dat Maria me aankeek. Ik wilde mijn emoties niet voor haar tonen. Ik wist mijn tranen te bedwingen. Maria zette de recorder na zes nummers af. Ze gaf geen commentaar maar zei eenvoudig: ‘Ik dacht dat je die liedjes wel wilde horen’. Toen, heel koel: ‘Laten we hier weggaan en ergens iets gaan eten’. Maria praatte voluit over haar nieuwe leven. Maar ik kon niet vergeten wat ik gehoord had.
‘In my heart, I believed that Buddy had left the music on purpose, so there’d be no forgetting... ever”.
 
 
94 - buddy holly tape dec 1958
De laatste zes opnamen van Buddy Holly
 
 
Please don’t tell, no, no, no
Please don’t tell I told you so
I just heard a rumor from a friend.
 
I didn’t say that it’s true
I’ll just leave that up to you
If you don’t believe, I’ll understand.
 
Do you recall a girl that’s in nearly every song?
This is what I heard of course, the story could be wrong.
 
She’s the one, I’ve been told
’Cause she’s wearing that band of gold
Peggy Sue got married not long ago.
 
Harry Knipschild
29 december 2011
 
Clips
 
 
Literatuur
 
Peggy Sue Gerron en Glenda Cameron, Whatever happened to Peggy Sue. A memoir by Buddy Holly's Peggy Sue, Oklahoma City 2008
'Buddy Holly's widow threatens to sue Peggy Sue over book', Fox News, 11 januari 2008
Betsy Blaney, 'Holly's widow fighting sale of book', AP News, 12 januari 2008
"Peggy Sue, I yearn to see you - in court, says Buddy Holly's widow", The Observer, 13 januari 2008
Peter Sheridan en Antonia Hoyle, 'My love for Buddy Holly and how his death stopped us marrying - by the real Peggy Sue', Home News USA, 19 januari 2008
  • Raadplegingen: 24595